Mahilig ako sa Unli Call and Text

Palagi na lang bitin ang load. Dangan kasi, panay pa unli. Pa all text. Di pala ako nakakatipid. Nasasayang lang ang Twenty Pesos ko. Sakit pa daliri ko sa kakapindot ng matigas kong keypad.

Walang magawa, napadako sa aking sariling blogs na walang tiyak na isusulat. Walang topic na nasa isip. Let this fingers type the words. Utak at puso ko naman ang nagdidikta, kung ano ang titipahin hindi ba?

Sa simula't simula pa, ganito na ako. Biglaang tatahimik, mag-iisip ng mga bagay-bagay, sabay haharap sa computer. Habang kaharap si bestfriend PC, naba- blanko... nahihinto... OMG! wala na akong masabi. Wala naman talaga akong sasabihin.

Balik tayo sa Unli text. Sarap magtext nang unli, lalo pa kung importanteng tao ang katext mo. 'yun bang special siya sa'yo. Graduate na 'ko 'dyan, di na ko bata. I mean, wala na ko sa stage nang ganyan. Yun bang may kilig factors pa 'ika nga.

Importante sa akin ang Unli. Lalo pa kapag malungkot ako at nahihirapan. Nasasaktan. I believe, UnliCall is the best thing. The best choice.

Isa lang naman ang tinatawagan ko sa mga ganitong pagkakataon. Hindi ko na need mag-load. What I need is to unload. I need to unload the heavy cargo sa puso ko. Hatred, anger, jealousy etc etc etc....Ay , nakalimutan ko, bago pala ako mag-unli, need kong mag maintain ng kahit piso kahit walang load. Katumbas ng isang piso ay kahit isang ga-butil na buto ng mustasa. Iyon ang faith. Paniniwala sa tagalog.

Tara na, samahan mo akong mag-unli call kay Lord. Walang expiration, Walang hidden charges. Walang text traffic. Libre. Unli.



Comments

Hermogenes said…
ang galeng...nakakamotivate...keep on blogging mam...
Unknown said…
thanks po God Bless

Popular posts from this blog

Eksena

AMAYA

Loser Ka Ba?