emotera

Prrrrrrrrrrrrrrt… Prttttttttttttt! Tunog po ‘yan ng pito ng isang traffic enforcer. Patungkol sa akin yun hehehe! Akalain ko ba naman na ang tinatawiran ko na pala ay di pedestrian lane dahil nakatuon ang tingin ko sa isang shoe store sa tawid ng kalsada. Ang pedestrian lane ay ilang hakbang pa pala. OO nga naman, tumawid sa tamang tawiran. Pero wala akong nakitang karatulang ‘bawal tumawid , may namatay na dito”. Sa lugar na ito siguro ay no need na ng ganung nakakatakot na paalala, dahil sa bawat stop light at pedestrian lane ay may nakaabang nang  traffic enforcer na nag ga-guide sa mga tao at sasakyan..In Order. Take note, in order. Napadpad ang aking mga paa sa Marikina. Isang makulimlim na tanghali ‘yun na never akong naasiwa o napagod maglakad , dahil kapag  nasa Marikina ako, ‘di ako nakakaramdam ng bugnot hehehe! Hindi ba’t nakakabugnot maglakad sa isang lugar na masikip, matao , traffic at siksikan? Maingay at puno ng basura, vendors , tricycle, pedicab at ilang anik-anik.

Nagbago ang lahat mula nang IKAW ay makilala, Tuwing kuwaresma’y dapat palang magsaya Tapos na ang lungkot at nakaka boring na araw Narito na ang lugod , at tunay na pagsamba. Hindi ko na kailangang maglakad nang paluhod, O magpapako sa krus upang Iyong marinig, Pagsusumamo ng puso , dinig mo ang aking tinig. Ang iyong paghihirap para sa aking mga sala Ay Iyo nang tinapos sa burol ng golgota, Sa Iyong huling hininga’y tunay ngang naganap na Ang Iyong wagas na pasakit  , di matutumbasan ng kahit ano pa! Ang dugong natigis sa Krus ng Kalbaryo ay Siyang naghugas , Sa madumi kong pagkatao. Ngayong kuwaresma , ako ay Masaya, Sapagkat inalala ko ang Iyong kadakilaan, pagmamahal at pasakit, Hindi ko kailangang malungkot o magmukmok., di maligo o tumayo, Bagkus aking isasariwa sa Puso, Ang aking Tunay na Diyos na si Hesus Walang  kaparis, walang kapantay, Hari ng mga Hari, Aking tagapag-ligtas at Ama! Ngayong Kuwaresma ako ay mananalangin ng pasasalamat Pagpupuri at pagsamba… Buti na lang

Ngayong gabi natapos ang  epic seryeng Amaya ng GMA 7 Telebabad. ‘Di ko tanda kailan  ito nagsimula at kung ilang buwan ba itong namayagpag bilang isang numero uno at kauna-unahang Epic Serye sa Pilipinas. Pasintabi po, hindi ako PR ng KAPUSO o reviewer ng mga palabas sa sinehan o telebisyon. Hindi rin ako fan ni Marian Rivera. Ngunit ako ay isang FAN ng isang may kabuluhang palabas (sa wakas) na napanood nationwide. Nakakatuwa  ang mga gumanap sa bawat role. They gave their bests ‘ika nga. Bukod sa character ni Marian bilang AMAYA, isa sa mga hinangaan ko ang kontrabidang si Lamitan, na ginampanan ni Gina Alajar. Hindi ko hinangaan of course ang kanyang kasamaan, kundi ang kung paano niya isinalarawan ang character ng isang babaing ganid sa kapangyarihan. Maraming sumasalamin niyan sa kasalukuyan. I love Bagani. Una ayoko sa kanya, dahil akala ko duwag siya. Pero may natatago palang tapang sa kanya. Sa bandang huli ay isinalarawan niya ang isang pinunong isinantabi ang sariling kap

“Sometimes I am impatient. Perhaps this is one of my so – called ‘negative” attitudes. I easily get “ upset”  when people I have a meeting with  got late, the project  I am eyeing ,are far to materialize, and some of my desire, wants and needs are too long to feel and see”. Did you read my introduction? You can feel the emotion of an impatient person. In my thirty six years on Earth, I’ve been through a lot. I’ve  met different kind of persons, I started to  work at the  young age of 18, I experienced what they called LIFE of being a single person, and when I got married and had a child, my “World” has changed, and I am now living my  life in a different dimension.   And being the sole responsible and bread winner of my family, there is in me, the fire to make things happen immediately, and if not, I got disappointed. My phrases are ASAP (As soon as possible) without considering the factors. I want to get what I want in my specific time, because I am thinking that delays means NO an

Napakahabang panahon na rin , walong taon na hindi nakita at nakasama ang mga dearest and nearest na mga tao sa buhay naming mag-anak. Masaklap man ang naging dahilan upang kami ay muli nilang makasama at sila ay aming makasama, thankful pa rin 'coz it only proves that God has all the reasons for eveything and anything. Sabi nga ng ilan, minsan mas nagkakatipon-tipon pa ang magkakamag-anak kapag may namatay. Masaklap at malungkot man, minsan totoo iyon. Doon pa lang natin ma-re-realize ang halaga ng bawat isa kapag tayo ay nabawasan na ng isang mahal sa buhay. Madalas kong isama sa prayer ang mga salitang ito :" Lord ,always bind us with your love that cannot be broken." not only sa buhay ng aming pamilya , but sa mga kaibigan at iba pang mahal sa buhay. Families are not perfect. Relationships are not perfect. My love ones are not perfect. Nagkakamali tayo, nakakasakit at nasasaktan, naiinis at nagagalit. But if you are a child of God, you know God and His words